Saltar ao contido

Arturo Carril

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaArturo Carril
Biografía
Nacemento13 de xullo de 1902 Editar o valor en Wikidata
Corcubión, España Editar o valor en Wikidata
Morte13 de xullo de 1990 Editar o valor en Wikidata (88 anos)
Buenos Aires, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor, xornalista Editar o valor en Wikidata

BNE: XX1269307

Arturo Patricio Carril Amigo,[1] nado en Corcubión o 13 de xullo de 1902 e finado en Buenos Aires o 13 de xullo de 1990, foi un escritor e xornalista galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Marchou novo a Montevideo para librar do servizo militar, e alí comezou a traballar como linotipista. Introduciuse no mundo sindical e político, fundamentalmente anarquista e tamén nacionalista, participando da Irmandade Nacionalista d’América do Sul. Na década dos anos vinte exerceu como correspondente de Correo de Galicia no Uruguai, foi redactor de Terra e colaborou en Céltiga, formando parte da Peña Céltiga. Fundou en 1920 a revista Mundo Teatral e en 1935 La Lectura. Creou a Editorial Mar, na que apareceu a primeira tradución ao castelán da novela de Castelao Os dous de sempre, feita por el en 1937. Na década dos corenta trasladouse a Arxentina, onde continuou co seu labor cultural, e vencellourse á Federación Libertaria Argentina.

Cultivou a poesía, a novela e o ensaio, pero destacou como dramaturgo. Estreou moitas obras no Uruguai e a Arxentina, algunhas premiadas como Estoy sola y te espero, Premio de la Sociedad de Autores Teatrales del Uruguay en 1942. Algunhas obras fixéronse famosas pola censura dos gobernos ditatoriais arxentinos, como Argentina, hora cero. A obra Las viudas de los vivos trata o tema da emigración e desenvólvese en Malpica de Bergantiños. Tamén escribiu ensaios dedicados ao mundo teatral como El Teatro (ayer, hoy y mañana) e de tema político, Teoría del Estado de Transición.

  • 3 variaciones sobre un tema. Teatro. Valencia: Editorial Mar, 1938.
  • Estoy sola y te espero. Buenos Aires, 1942.
  • Nuestro hermano Florencio. Buenos Aires.
  • Crónica de una ciudad y su musa, Buenos Aires.
  • Las viúdas de los vivos, Buenos Aires.
  • Teatro completo de Arturo Carril, Buenos Aires: Ed. Mecenas, 2 vol, 1959.
  • Argentina, hora cero. Buenos Aires, 1969.
  • Sobre el río como mar. Buenos Aires.
  • Como las ví. Buenos Aires.
  • Como los ví. Buenos Aires.
  • La cofradía de los pescadores. Buenos Aires.
  1. Ou Patricio Arturo como figura na súa partida de nacemento.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
  • Ficha no Seminario de Estudos Comarcais da Costa da Morte.